Afgelopen weken was ik in Belize, het jongste land van Centraal-Amerika. Het was een fantastische reis! In dit verslag vind je enkele van mijn Belizaanse ervaringen en indrukken.

Belize heeft alles waar je naar zoekt: witte stranden met tussen palmbomen gespannen hangmatten, ongerepte jungles vol wilde dieren, fantastisch mooie watervallen en koraalriffen waar je Nemo, Dory en al hun kompanen vindt. Je vindt er rust en avontuur, gastronomie en natuur. Het is zo aantrekkelijk dat het de bestemming bij uitstek is voor emigrerende Europeanen en Noord-Amerikanen. Haar sterkste kwaliteit en mooiste eigenschap is echter ongetwijfeld de mentaliteit van haar inwoners.

Elke Belizaan die ik ontmoette was ongelofelijk warm en welkom. 'You're a tourist? Amazing! Welcome to Belize! We hope you're having a great time and you're enjoying every bit of our little country!' Om me in Belize te verplaatsen heb ik gelift, ik heb nooit langer dan 5 auto's moeten wachten. Men maakte zelfs omwegen om me af te zetten waar ik moest zijn!

Het wonderbaarlijke aan de Belizanen is hun verscheidenheid en tolerantie. Er wonen Indígenas -de afstammelingen van de Maya's, Garifuna -zwarten die eeuwen geleden door slavenhandelaars naar Centraal-Amerika gebracht werden, Mennonieten -vergelijkbaar met de Amerikaanse 'Amish People', en nog veel meer bevolkingsgroepen. Ze leven allemaal in vrede. Niemand behandelt andere personen anders omwille van huidskleur, religie of achtergrond. Jammer genoeg is seksuele geaardheid nog steeds een gevoelig thema...

De sfeer is in heel het land relaxed and laidback, niemand heeft haast. De straten en steden zijn ongelofelijk ruimtelijk. Zelfs in de hoofdstad Belmopan is meer groen dan in de Vlaamse Ardennen. Van rijhuizen heeft men nog niet gehoord, straten zijn ongelofelijk breed. Zanden paden nodigen uit tot slippers of blote voeten terwijl de zon en Caribische temperaturen ervoor zorgen dat je al je kleren wilt uitdoen. Op de grond is geen afval te vinden, maar kokosnoten en mango's. Na een dag in Belize voel je je al helemaal in vakantiesfeer.

Wanneer je genoeg hebt van de prachtige stranden, koraalriffen en hemelsblauwe zee kun je altijd terecht in één van de vele natuurparken. Hummingbird Highway, Mountain Pine Ridge Reserve en Cockscomb Valley zijn werkelijk prachtig. Je kunt er -ver weg van alles- prachtige wandelingen maken zonder andere toeristen tegen te komen. Er zijn rivieren, watervallen, bergen, grotten, ... Alles wat een avonturier zoekt. En als je indrukwekkende Mayatempels zoekt, vind je die in Caracol, Lamanai en de tientallen andere sites. 

Ook Belize

Hmm... Toen ik dit net geschreven had crashte het internet en dacht ik dat niets was opgeslaan. In de internetloze periode schreef ik het verhaaltje dus opnieuw, maar anders. Het zou spijtig zijn om dat verloren te laten gaan. Dus, bij deze: ook Belize.

Tussen vier en zestien april verbleef ik in het klein maar fijn Guatemalteeks buurland Belize. Het heeft me 30 uur, 4 busritten en een mooie wandeling door het toffe Guatemala City gekost om van San Miguel tot de grens te geraken, maar was het de moeite niet waard! In dit bericht deel ik enkele van mijn mooiste Belize-ervaringen en algemene indrukken. Let's go!

Marie Sharp's

Marie Sharp's Hot Sauce, gelegen in San Ignacio, was de beste Hot-Sauce-ervaring die ik in mijn leven al meemaakte. Zestien heerlijke pikante sauzen, van mild naar heet, kreeg ik te proeven. Daarna -gelukkig- ook de tien confituren die ze in de brouwerij maken. De eerste drie sauzen die Marie Sharp meer dan twintig jaar geleden ontwikkelde waren de eerste Beliziaanse exportproducten. Ze lanceerden de nationale economie en het vertrouwen van de ondernemers. Ik heb dan ook vier flesjes gekocht (Beware, Orange Pulp, Sweet and Sour, Pure Love) en ben nog volop van het eerste aan het genieten.

Lotta texts

Lotta texts, is wat groot op een reclamebord stond van een van de providers, naast een foto van een glimlachende vrouw die op haar gloednieuwe smartphone kijkt. De Belizianen zijn helemaal hun eigen weg in geslagen met de Engelse taal. Soms is het amper te verstaan! Zoek maar eens een filmpje op YouTube waarin Beliziaans Engels wordt gesproken. Het favoriete zinnetje is zonder twijfel Hayadoojng? - How are you doing?

Finding Nemo

Het Great Barrier Reef, het op een na grootste koraalrif ter wereld is zonder twijfel Belize's bekendste toeristische attractie, op Madonna's Isla Bonita na. Het rif haar witte zanden, ultra-doorzichtig water en fantastische ecosystemen zijn de droom van elke duiker. Ik heb me twee maal aan het snorkelen gewaagd.

De eerste keer zijn we met een groepje vanuit Placencia naar Laughing Bird Caye National Park gevaren. Dit nationaal park was een eiland, niet groter dan vijfhonderd vierkante meter, met een dertigtal palmbomen en twee houten huisjes op. Het was dan ook de uitvalsbasis om het onderwaterleven te ontdekken. Tijdens de twee snorkelsessies, onderbroken door een fantastische barbecue, voelde ik me op de set van Finding Nemo. Vissen en koralen in alle maten en kleuren, krabben die even groot waren als de borden die met kerst op tafel staan en palingen die slinks loeren vanonder uitstekende rotsformaties zorgden voor een onvergetelijke ervaring. Nemo hebben we niet gevonden, maar Dory wel.

Vijf dagen daarop ging ik nogmaals op snorkeltoer, dit keer vanuit Caye Caulker (KieKoku). Dit was nog indrukwekkender. In het midden van de Caribische Zee ontstaat uit het niets een hele rij brekende golven, maar er is geen land. Dit is het rif dat centimeters onder het zeeoppervlak ligt. Het leven hier is nog rijker: we hebben gezwommen tussen etende verpleegsterhaaien terwijl Southern Stingrays, groter dan anderhalve meter diameter, uit het niets onder ons door zwommen. We zagen nestende zeepaardjes en voedden vliegende vissen.

Land of peace

Peace, relax, take it easy, en welcome zijn de woorden die zeker bijblijven. In Belize wonen Garifuna's, Maya's, Mennonieten en zo veel andere culturen vredig door elkaar. Elke keer dat ik sprak met een van de locals, kreeg ik een gevoel van rust welkomst. De mensen zijn ongelofelijk warm en vriendelijk, al is er nog steeds een bevolkingsgroep die het moeilijk heeft geaccepteerd te worden: de homoseksuelen.

Het relaxed gevoel had ik al van het eerste moment in Belize. As the sun was rising, we crossed the border. Drie kwartier later zei de buschauffeur me: hier mag je afstappen, dit is het centrum van San Ignacio. Ik kon hem even niet geloven, is dit het centrum van een van de grootste steden??? De straten waren meer dan vijf meter breed maar geen auto was te zien. Elk huis stond verstopt tussen de palmbomen en andere tropische planten die de voortuinen vormden. Hoe meer plaatsen ik bezocht, hoe duidelijker het werd. Dit is Belize: geen haast, lekker veel ruimte, regenwouden en witte stranden.

Paradijs op Aarde

Op een dagtocht in Cockscomd Basin, het enige reservaat op Aarde voor wilde jaguars, heb ik het paradijs gevonden. Na liftend door een zatte motorrijder afgezet te worden in het park begon ik de wandeling. Na bijna twee uur doorstappen in de wildernis, omringd door jungle hoe je het je zou inbeelden, zonder andere personen tegen te komen en liters water drinkend in de tropische hitte, kwam ik toe op een van de toppen met three-sixty view. Zo ver als ik kon zien pronkten prachtige bergformaties met hun fel-groen beboste flanken onder de blauwe hemel. Het enige wat ik hoorde waren de wind en enkele brulapen die lieten weten dat ook zij van de partij waren.

De tocht verderzettend kwam ik aan bij de mooiste plek die ik ooit gezien had. Midden in de jungle, omringd door dichte begroeiing kwam uit het niets een waterval tevoorschijn. Na ongeveer tien meter te vallen kletterde het water neer op een grote steen, die duizenden druppeltjes zachtjes in de poel die er ontstond liet neerkomen. Vogels en insecten die ik enkel van de Jommeke-strips kende vulden samen met het water de stilte. Na de hitte van de hike deed ik al mijn kleren uit en genoot ik van de zaligste douche die men zich kan inbeelden.