Diploma's en een dode geit
Zondagavond ben ik dus naar de mis geweest, alweer. Ik vind het wel prettig om er naartoe te gaan. We zingen er veel, het doet me denken aan de koorlessen die spijtig genoeg voltooid verleden tijd zijn. Ondanks ik in België nooit een mis heb bijgewoond, veronderstel ik dat ze hier hetzelfde verloopt. Bij het binnenstappen van de kerk gaan de sombrero's af, mensen knielen en bidden. Men kijkt omlaag wanneer over God gesproken wordt. Hij ziet iedereen en wie niet braaf is gaat naar de hel.
Gisteren (dinsdag) ben ik samen met padre Eric en Fredy naar een graduación geweest. Al voor de derde keer woonde ik er een bij. November is de maand voor deze evenementen. Ik absoluut niet, maar de mensen hier zijn enorme fans van lange ceremonies, formaliteiten en sprekers. Meer dan twee uur lang babbelt de ene persoon na de andere.Vaak worden ook politici uitgenodigd om hun standpunten voor te leggen. Verschrikkelijk is het. Nadat de vlaggen onder begeleiding van het speciale lied hiervoor gekomen zijn, begint het volkslied. Iedereen legt het hand op het hart en zingt alle coupletten mee. Deze blijven maar komen. Vervolgens worden de vlaggen met behulp van de bijbehorende melodieën van het theater gespeeld. Alle studenten dragen kostuums en baretten (ik denk toch dat dit de juiste naam is voor de vierkante afstudeerhoeden, zo niet, stuur mij een mailtje, dan weet ik wat het moet zijn ;) ). Er zijn peters die de studenten nog nooit gezien hebben, maar waarvan ze veel cadeautjes krijgen.
DIFAM is telkens zo'n peter, waardoor ik steeds op een speciale plaats mag zitten, een flesje water en middageten krijg. Een gepaste beloning voor het overleven van 2 uur lang gedwongen geconcentreerd te luisteren naar de ene na de andere spreker. Het is onze taak de diploma's uit te reiken. Alle tekst die op de rapporten staat die ik nooit zou lezen, zoals de verschillende data, de plaats van uitreiking etc., worden hier door de micro voorgelezen. Ongelofelijk is het. De peters krijgen een ingekaderd diploma voor aanwezigheid. Helemaal op het einde worden de vlaggen als gordijnen omhooggehouden en stappen de leerlingen beurtelings naar hun trotse, wachtende ouders aan de andere kant.
Kaka
Na enkele geiten gegeven te hebben, hebben we er een opengesneden. De reden waarom we dit deden, was de doodsoorzaak zoeken. Die hebben we niet gevonden. Wel zagen we dat vanaf een bepaalde plek in het spijsverteringssysteem bloed meestroomde. Ik was verschoten hoe een groot deel van zo'n beest haar ingewanden maag en darmen zijn. Kak bleef maar komen. Zo bleef ook de geur versterken, maar ik vond het best oké. Ik kan me voorstellen dat mijn zus haar maag zou omkeren!
