Seguridad Alimentaria

Seguridad alimentaria, voedselzekerheid, is één van DIFAMs hoofdprojecten. Met het doel voedselzekerheid voor iedereen bezoeken we de gemeenschappen en de boeren met wie we werken. We geven zaden, plantjes en hints hoe men op productievere wijze land kan bouwen.

Durazno

Durazno, perzik, lijkt het lievelingsfruit te zijn. In mei zijn ze rijp, al maanden zeggen mensen me hoeveel geluk ik heb dat ik er nog ga zijn deze vruchten te eten. Ik ben er erg benieuwd naar.

In de loop van vorige maand hebben we vele boeren met perzikbomen bezocht om die bij te knippen. De boom schiet graag de hoogte in, maar dat gaat ten koste van de kwaliteit en het aantal vruchten dat de boom geeft. De truc is om de verticale takken te knippen en een 'diamantvorm' te creëren. Dit wordt gedaan in de periode wanneer knoppen en uitkomende bloemetjes op de takken te vinden zijn.

Velen hebben wat overtuiging nodig voordat ze dit doen. Soms sneuvelt drie vierde van de plant. De bomen die we snoeien zullen dit seizoen minder vruchten geven, maar de resultaten worden meer dan dubbel zo goed in de daaropvolgende jaren.

Parcela

Een moestuin dus. Enkele weken terug zijn we met z'n allen naar Belén Cancela geweest, om er een parcela te maken. Om 7 u 's ochtends begonnen we met de ruimte op te ruimen, om te spitten, de bedden en de daartussen lopende paden aan te leggen. Terwijl we dit deden kwamen steeds meer mensen uit de gemeenschap toe.

Samen zaaiden we alles wat we meebrachten. De ideale afstanden om ui, rode biet, radijs, bloemkool, wortel, broccoli, etc. te planten werd piekfijn uitgelegd. Er werd niet één specie per bed gezaaid, maar meer dan 5 verschillenden. Dit werd gedaan om biodiversiteit te creëren, daarbij rekening houdend hoe veel zon welke planten nodig hebben en zo dus hun positie te bepalen.

Terwijl de ene helft dit deed, was de rest bezig met het maken van een irrigatiesysteem, waarvoor we slangen meenamen. Alles werd tot op de (geschatte) centimeter afgemeten en zo maakten we met z'n allen op 4 u tijd van een brak liggend terrein een volgeplant en vruchtbaar veld mét irrigatiesysteem waar heel de gemeenschap gebruik van kan maken.

Hongos

Hongos zijn paddenstoelen. Dezen plantten we niet in de grond zoals aardappelen of maïs. We plakten de houten, met gaten gevulde muren van een huisje tussen 10 en 15 vierkante meter af met zwart nylon, totdat slechts een klein beetje zon binnenkwam. Vervolgens strooiden we water en kalk op de grond.

Dan kwam het moment dat we de plastieken handschoenen die we meegebracht hadden nodig hadden. Nadat we die aandeden en desinfecteerden vulden we doorzichtige plastiek zakken met doorweekte maïskolven en een paddenstoelschimmel. Dezen knoopten we goed toe en hingen we met touw aan het plafond, tien centimeter uit elkaar en op ongeveer een meter veertig hoogte.

De schimmel is nu klaar de maïs op te vreten, binnen enkele weken zullen hier plastiek zakken vol eetbare paddenstoelen hangen.

Dit waren slechts enkelen van de projecten die we de afgelopen weken hebben gedaan. Niet enkel de boeren maar ik ook leer elke dag weer bij. Na meer ervaringen en kennis op te doen spreek ondertussen ook ik voor de landbouwers wanneer we hen bezoeken. Seguridad alimentaria is een interessant project dat nieuwe kennis naar alle uithoeken van San Miguel brengt.